De vergeten stad Winnie Maris

De vergeten stad

door Getaway Travel

Ik hou van contrasten. Het klassieke zandstenen stadhuis steekt prachtig af tegen het hoge, moderne universiteitsgebouw erachter. Hetzelfde geldt voor het statige Art Deco NESCA House: het bedrijf dat de elektrische stadsverlichting aanlegde. Aan de rand van het niet te grote, eenvoudige stadhuisplein valt het gekke champagnekurk-ontwerp van het gemeentelijke administratiekantoor goed op. Zelfs de naam van de stad heeft iets van een tegenstelling in zich: Newcastle.

Newcastle is de twee na oudste stad van Australië en groot geworden door de kool-, staal-, en koperindustrie. Nog steeds heeft deze stad de grootste kolen exporthaven ter wereld. Stoffig, ruig, niet ongevaarlijk en vanaf de nieuwe boulevard in de wijk Honeysuckle, toch heel aantrekkelijk om naar te kijken. Vanaf het terras van een van de hippe cafés langs die kade, zagen we de grote vrachtschepen achter elkaar de haven binnen getrokken worden door de koddige loodsboten. De grijze loodsen, hijskranen en hoog opgestapelde containers aan de overkant van het water steken artistiek af tegen het blauwe water. Grappig contrast vind ik dat in Newcastle, tot de crisis in de jaren 30, niet alleen die smerige industrieën floreerden, maar ook de grootste zeepfabriek van het zuidelijk halfrond!

De stad lijkt minder in trek bij onze Australische vrienden en kennissen. Ze kijken ons wat verbaasd aan als we enthousiast vertellen dat wij een lang weekend in déze stad hebben doorgebracht en vanuit Sydney voorbij de populaire stranden van Central Coast reden. We zijn zelfs het pittoreske wijngebied Hunter Valley niet ingegaan. Wij vonden Newcastle zelf meer dan de moeite waard. Dat maar weinig mensen het op hun bucketlist plaatsen, is een van de pluspunten van de stad, want het is er, hoewel ik de lokale ondernemers heus een goede omzet gun, gelukkig niet zo toeristisch. 

Niet dat er niets te doen is. Wij begonnen precies op tijd bij Fort Scratchley. Fanatieke vrijwilligers gekleed in oud militaire kostuums vuren exact om 13 uur het kanon af. Tegelijkertijd valt de ‘tijdbal’ op de torenspits van het douanekantoor. Alle navigatiesystemen en klokken weer gelijk (behalve op dinsdag). Al pootje badend struinden we daarna langs de twee rockpools en door het turquoise zeewater. Ik genoot van de architectuur-stadswandeling die ik op de website van de council had gevonden. De stad staat vol goed bewaarde historische panden, maar ook met kleurrijke aquaria. De kinderen renden vrolijk met ons mee langs alle overgeschilderde elektriciteitskasten. Glimlachend bekeken we samen ook de grappig geschilderde politieagent, postbode en serveerster op de telecom-pilaren. 

Newcastle Museum is een te saaie naam voor de indrukwekkende, bijna emotionele tentoonstelling over de sluiting van dé BHP staalwerkfabriek. Zorg dat je op tijd bent voor de voorstelling van de knorrige ‘hologram Harry’. We sloten met de zonsondergang romantisch af bij de ANZAC memorial walk. Een korte wandeling over een mooi aangelegd breed houten pad. Het voelt alsof je over een brug loopt, met een fantastisch uitzicht over de oceaan aan de ene kant en de silhouetten van de heuvelachtige stad en de haven aan de andere kant. 

Het is de sfeer van de stad met zijn goed bewaarde, historische gebouwen en hippe cafeetjes. De rustige, steile straten die van de haven naar het strand lopen. Het is de kunstzinnige inslag waarmee lokale ondernemers de binnenstad een modern, verzorgd karakter geven. Mooie contrasten in Newcastle, vergeet deze stad niet op je lijstje te zetten. 

Over Winnie

Winnie Maris (41 jaar) vertrok in 2017 naar Sydney, samen met haar man Rob en hun kinderen Casper en Anne. Een jaar eerder ontving ze een appje: ‘Ga je mee naar Australië?’ Rob kreeg een aanbod voor een nieuwe baan. Wat een kans! Het plan is om drie jaar Down Under te blijven en daarna weer terug te gaan naar Nederland. Casper en Anne vertaalden het naar ‘een vakantie waarbij je ook naar school gaat.’

Nieuwsgierig ervaart Winnie de cultuurverschillen en andere gewoontes. Ze observeert graag hoe mensen zich gedragen en met elkaar omgaan.Bovendien geniet ze gewoon van het feit dat ze meer van de wereld kan zien. ‘Dit land is zo enorm, dat ik ongeduldig plannen maak voor de weekenden en vakanties om zo veel mogelijk te zien.’ Maar het gezin gaat ook graag met Australische vrienden naar een barbecue in het park of een cricket wedstrijd. Afgelopen zomer maakten ze een fantastische roadtrip naar Melbourne.

Winnie schrijft regelmatig een persoonlijke blog over hun avontuur, over verschillen en overeenkomsten tussen Australië en Nederland, over blijdschap en verwarring.Om familie en vrienden in Nederland op de hoogte te houden, voor zichzelf om herinneringen te bewaren en voor iedereen die wil weten hoe het is om te emigreren en in Sydney te wonen en te werken. Je kunt Winnie ook volgen op haar blog: familiemaris. Vanaf het zuidelijk halfrond bekijkt ze het van de andere kant. 

 

Specialisten Australië

Meer Australie.nl