Catch a wave!
Als onderdeel van ons integratieproces hebben we gesurft. Dat was leuk, maar ook vreselijk frustrerend. Samen met het Nederlandse gezin van Rob’s nicht, die met het idee kwam om deze uitdaging samen aan te gaan, kregen we les van twee echte ‘surf dudes.’
We wurmden ons alle acht in een wetsuit. Super strak. Daarna sleepten we onze boards mee naar het strand. We oefenden eerst op het droge. Ik had sterke associaties met de film Point Break waarin Patrick Swayze hetzelfde deed (en al halverwege de film heel goed was). Dit is de theorie: gaan liggen op de plank, voeten net over het randje, handen naast je schouders, op je knieën, rechter voet tussen je schouders, omhoog komen, linker voet haaks op de plank houden en gáán. Dankzij een leuke groep vriendinnen ben ik de laatste tijd goed aan het sporten. Deze droge oefeningen gingen lekker, ik had er zin in.
We lachten allemaal vol verwachting onze onzekerheid weg. Het was een prachtige herfstdag, na een week met veel regen, liep de temperatuur op tot bijna dertig graden. Het was stralend weer. Na slechts een paar keer oefenen, was het volgens onze trainers tijd het water in te gaan. Ik had echt geen idee waaraan ik begon. Maar één van die jongens riep al dat de volgende golf voor mij was. Met een sprongetje lag ik op mijn plank, vergat bijna te peddelen, voelde hoe het water me meenam en me vaart gaf, handen naast mijn schouders, knieën optrekken, rechter been naar voren. Koppie onder.
Ik liep terug de zee in met mijn plank. Ondertussen was ik helemaal enthousiast over het wetsuit. Ik zeg vaak dat ik niet van zwemmen hou, maar eigenlijk hou ik niet van koud water tegen mijn huid. Lachend ging ik weer op die plank liggen voor mijn volgende ‘ride.’ Ik schrok toen de trainers waarschuwden voor een ‘rip,’ een sterke stroming die van de kust afgaat, en ik Anne even moest helpen naar het veiligere gedeelte te komen.
Samen waadden we terug naar de goede golven. Ik deed de zoveelste poging, viel voordat ik goed en wel stond en trok mijn plank weer terug het water in. Na zo’n drie kwartier kwam Casper langszij en bleef zelfverzekerd een aantal tellen op zijn board staan. En na een uur lukte het Rob ook. Lang genoeg om het vast te leggen met de GoPro, die we onder andere voor dit soort avonturen hadden aangeschaft. Ik kwam haast niet meer op mijn knieën. Ook Rogier, Max, Willemijn en Frederique stonden inmiddels rechtop. Casper lukte het steeds beter.
Ik begon er de pest in te krijgen, maar sleepte toch mijn board weer richting zee. Na vijf kwartier ploeteren, zag ik Anne stilletjes op het strand zitten en gaf ik me gewonnen. Een van de trainers was nog zo attent te checken of alles goed met ons ging. Beetje teleurgesteld, maar daar kon hij niks aan doen. Surfen is onderdeel van de Aussie-cultuur en om die te ontdekken zijn we hier. Hang loose!
Over Winnie
Winnie Maris (41 jaar) vertrok in 2017 naar Sydney, samen met haar man Rob en hun kinderen Casper en Anne. Een jaar eerder ontving ze een appje: ‘Ga je mee naar Australië?’ Rob kreeg een aanbod voor een nieuwe baan. Wat een kans! Het plan is om drie jaar Down Under te blijven en daarna weer terug te gaan naar Nederland. Casper en Anne vertaalden het naar ‘een vakantie waarbij je ook naar school gaat.’
Nieuwsgierig ervaart Winnie de cultuurverschillen en andere gewoontes. Ze observeert graag hoe mensen zich gedragen en met elkaar omgaan.Bovendien geniet ze gewoon van het feit dat ze meer van de wereld kan zien. ‘Dit land is zo enorm, dat ik ongeduldig plannen maak voor de weekenden en vakanties om zo veel mogelijk te zien.’ Maar het gezin gaat ook graag met Australische vrienden naar een barbecue in het park of een cricket wedstrijd. Afgelopen zomer maakten ze een fantastische roadtrip naar Melbourne.
Winnie schrijft regelmatig een persoonlijke blog over hun avontuur, over verschillen en overeenkomsten tussen Australië en Nederland, over blijdschap en verwarring.Om familie en vrienden in Nederland op de hoogte te houden, voor zichzelf om herinneringen te bewaren en voor iedereen die wil weten hoe het is om te emigreren en in Sydney te wonen en te werken. Je kunt Winnie ook volgen op haar blog: familiemaris. Vanaf het zuidelijk halfrond bekijkt ze het van de andere kant.